Zatoka w północnej części Wietnamu, odnoga Zatoki Tonkińskiej, leżąca w pobliżu miasta Hạ Long (ok. 164 km na południowy wschód od Hanoi). Zajmuje powierzchnię 1500 km², na której rozsianych jest ok. 1900 skalistych wysp i wysepek.
Większość wysp ma formę wapiennych słupów wyłaniających się wysoko ponad powierzchnię wody. Wapienne podłoże sprzyja powstawaniu licznych jaskiń i grot. W rosnących tu lasach deszczowych występuje duża różnorodność świata zwierzęcego i roślinnego. W 1962 wietnamskie Ministerstwo Kultury, Sportu i Turystyki ustanowiło zatokę „pomnikiem krajobrazowym”. W 1994 UNESCO umieściło ją na swojej Liście Światowego Dziedzictwa.
Hạ Long mieści się u ujścia rzeki Bạch Đằng do płytkich w tym miejscu wód Morza Południowochińskiego (6-10 m głębokości). Jedynie w miejscu starych koryt rzeki głębokość jest większa. W wyniku zalania istniejącego tu wcześniej wapiennego płaskowyżu doszło do powstania krajobrazu, na który składa się 1969 wysp, z których 989 zostało nazwanych. Na południu wyspy dochodzą do 100-200 m wysokości. We wschodniej części zatoki zbocza wysp są niemal pionowe. Szczyty zalanej wyżyny wyrastają na 50-100 m ponad poziom wody (stosunek wysokości do szerokości u ich podstawy sięga 6:1). Do zatoki przylegają podobne formy skalne na zachodzie (wyspy Cát Bà) oraz na wschodzie mniej znane wyspy zatoki Bái Tử Long.
Zatoka jest bardzo popularnym celem wycieczek samych Wietnamczyków, jak i turystów zagranicznych. W 1998 r. odwiedziło ją 300 tys. gości (z czego 38% stanowiły osoby spoza Wietnamu). W 2002 r. liczba ta wzrosła do 1,7 miliona. Popularnymi formami zwiedzania są łodzie oraz kajaki, Ponadto istnieje tu wiele miejsc nadających się do kąpieli i biwakowania. W mieście Hạ Long mieści się centrum informacji turystycznej oraz muzeum przyrodnicze. Rosnący ruch turystyczny pozostaje jednak pod stałą kontrolą ze względu na jego niekorzystne oddziaływanie na ekosystem Zatoki.
Klimat zatoki Hạ Long jest ciepły z czterema porami roku. Cechą charakterystyczną jest pojawianie się cyklonów i burz tropikalnych w okresie jesiennym. Średnia temperatur waha się pomiędzy 19-25 °C a średnia opadów od 1600 do 1800 mm (najobfitsze deszcze występują w okresie lipiec-sierpień). Zima potrafi być chłodna i mglista. Średnia wilgotność powietrza sięga 84%. Z uwagi na liczne skały w zatoce, które osłabiają pływy morskie jej wody są zazwyczaj spokojne.