Wietnam leży w strefie dwóch pasów klimatycznych. Północna część kraju znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego, a południowa część w strefie klimatu równikowego. Wspólną cechą tych dwóch stref klimatycznych w tym państwie jest sezonowość monsunowa. Efektem tego są m.in. sezonowe wiatry, które przynoszą okresowe opady deszczu, poza monsunami. Charakterystycznymi cechami klimatu są: duża wilgotność, stosunkowo duże opady, zwłaszcza na południu i na stokach dowietrznych, a także sezonowo występujące huragany, zwane tajfunami, które pojawiają się w okresie letnio-jesiennym.
Opady deszczu w kraju są wysokie. Najniższe wartości, około 1000 mm rocznie, występują na obszarach zawietrznych. Średnie wartości opadowe wahają się od 1500 do 2000 mm rocznie. Największe opady mają miejsce w górach, szczególnie w Górach Annamskich. Większe opady występują w części południowej z tego względu, że panuje tam wilgotny klimat równikowy i nie zaznacza się tam sucha pora, jak na północy. W czasie monsunu zimowego opady są niższe. Monsun letni trwa od maja do końca października.
Temperatury są charakterystyczne dla tych dwóch stref klimatycznych. Średnia temperatura w najchłodniejszym miesiącu (styczeń na północy, grudzień na południu) wynosi od 13–14 °C na północy do 21–23 °C na południu, w najcieplejszym miesiącu (lipiec na północy, maj–czerwiec na południu) od 28 °C na północy do 29–30 °C na południu, maksymalne wartości termiczne przekraczają 40 °C.